Historia skoku o tyczce

Dyscyplina lekkoatletyczna zwana skokiem o tyczce rozwija się od bardzo dawna, mimo że na pierwszy rzut oka wydaje się, iż jest to aktywność sportowa dość nowoczesna. W zasadzie, pierwsze tego rodzaju zawody w tym właśnie sporcie pojawiły się jeszcze w wieku dziewiętnastym. Poniżej krótka rozpiska najważniejszych faktów historycznych na temat skoku o tyczce. Zapraszamy do poczytania wszystkich zainteresowanych.

Zacznijmy od roku 1850, kiedy to miały miejsce pierwsze rozgrywki sportowe z tej kategorii. Mowa była tu o skokach o tyczce zrobionej z jesionu. Wykonywanie akcesoriów w postaci tyczek z drewna szlachetnego było bardzo popularne mniej więcej do końcówki lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia ponieważ w ten sposób wpływano w znaczącym stopniu na poprawę ogólnych wyników zawodów. Im lepszej i solidniejszej klasy tyczkę zawodnik posiadał, tym bardziej precyzyjny i zarazem dużo lepszy mógł okazać się jego skok. Po 1850 roku, kluczową data na kartach historii rozwoju sportu zwanego skokiem o tyczce był rok 1889. To właśnie wówczas na terenie kontynentu amerykańskiego zaczęły funkcjonować pierwsze specjalistyczne techniki uprawiania tejże dyscypliny sportowej. Bazowały one zwłaszcza na unoszeniu nóg w charakterystyczny sposób, to jest ku górze. Niespełna rok po tym przełomowym w dziedzinie technik skakania o tyczce roku zaczęło się masowe użytkowanie tyczek robionych przede wszystkim z bambusa. Były one od tego momentu używane przez blisko pół dekady, a ściślej rzecz biorąc do roku 1950. Warto także wspomnieć o roku 1957, kiedy to zastosowano po raz pierwszy tyczkę stalową.
Autor: